Godfried Bomans

Godfried Bomans

Godfried Jan Arnold Bomans (Den Haag, 2 maart 1913 – Bloemendaal, 22 december 1971) was een Nederlandse schrijver, columnist en mediapersoonlijkheid.

Bomans was vele jaren de meest gelezen schrijver van Nederland. Hij heeft meer dan 60 boeken en vele andere geschriften op zijn naam staan. Hij heeft tijdens zijn leven weinig officiële erkenning gekregen, in ieder geval niet in de vorm van een literaire prijs. De literaire kritiek weet nog altijd niet goed wat ze met hem aan moet.

Godfried Bomans werd bij het grote publiek vooral populair door zijn roman Erik of het klein insectenboek (tien drukken in het verschijningsjaar 1941) en na de Tweede Wereldoorlog met de strip Pa Pinkelman in de Volkskrant en weer wat later met zijn columns op de voorpagina van die krant, zijn stukken in Elsevier en zijn radio- en tv-optredens. In oktober 2000 schonk de weduwe van Godfried Bomans zijn archief aan het Nederlands Letterkundig Museum.

Bomans was een groot kenner van het werk van Charles Dickens. Hij speelde een belangrijke rol bij het tot stand komen van de vertaling in het Nederlands van het complete werk van Dickens, die in de jaren vijftig van de twintigste eeuw in pocketformaat door Uitgeverij Het Spectrum werd uitgegeven. De langverwachte biografie van Dickens heeft hij echter nooit geschreven.

Enkele anekdotes

• ·         Roemrucht in de televisiegeschiedenis is een live commentaar van Bomans. De schrijver werd in oktober 1963 benaderd voor de Edison-uitreiking van het Grand Gala du Disque. Eén van de optredende artiesten was Marlene Dietrich. Bomans stond naast de diva die hij bewonderde en vertelde een anekdote die eindigde met het beroemd geworden citaat (van 'een heel oud mannetje' dat naast hem in de bioscoop zat): "Had mijn vrouw maar één zo’n been".

• ·         Bomans verhaalde hoe hij samen met zijn drie broers voor het eerst aan carnaval meedeed, samen verkleed als één olifant en elk gestationeerd in één poot. Tijdens het onvermijdelijke oponthoud op een podium hadden de gebroeders Bomans een tafeltje in de buik bevestigd, waarop zij dan klaverjasten. Volgens Bomans was het bovendien als jongste broer zijn taak om, vlak bij het achtereind gezeten, af en toe een gehaktbal door dit eind naar buiten te werpen om een realistisch effect te bereiken. De olifant moet mede daardoor enorme indruk op het publiek gemaakt hebben.

• ·         Sinterklaas speelde hij voor het eerst in 1941, in Nijmegen. Dit optreden als goedheiligman zou hij nog vaak herhalen, soms met verrassend resultaat, bijvoorbeeld wanneer de uit te delen lekkernijen op waren en Sint dan maar eigenmachtig met andersoortig 'lekkers' strooide, zoals een halve of een hele dag vrij van school. Uit een brief aan zijn vriend Harry Prenen uit 1943:"  Voor de stad Nijmegen was ik Sint Nicolaas en reed op een schimmel de stad door. Op het bordes van het stadhuis gaf ik de jeugd een dag vrij (vorig jaar een middag), waardoor ik, nog omhuld door den herderlijken toga, een vreeselijke ruzie kreeg met drie hoofden (een daarvan riep, alle eerbied voor Gods heiligen uit het oog verliezend: 'Wat denkt zo'n snotjongen wel!')" Bomans' carrière als Goedheiligman was daarmee zeker niet ten einde. In 1961 bijvoorbeeld vervulde hij de rol in Enkhuizen en in 1967 ging hij als zodanig naar Canada en ontmoette daar Santa Claus op het vliegveld van Toronto. Hij noemde hem bij die gelegenheid 'een geestelijke zakkenroller'.

Erik of het klein insectenboek - Keuzeopdracht A

Ik heb gekozen voor keuzeopdracht A. De opdracht was om een wervende reclamecampagne te maken. Ik heb daarom een poster gemaakt. Ik heb eerst de voorkant van het boek genomen, en daar insecten aan toegevoegd. Toen een leuk tekstje erbij om de ontvanger te motiveren het boek te lezen.

Gers Pardoel - Bagagedrager (Translation made by Me)

1. Hop on the back of my bike, my beautiful bike
2. And I don't know where to go, but I really don't mind
3. Hop on the back of my bike, let's go away
4. And I don't know where to go, but I know the way.


5. Uhm, I don't know you yet, but you remind me of barbie
6. And it could be that it's because of the bacardi
7. Though I think it's because of your beautiful face,
8. and your ass ain't a disgrace
9. I hope it will fit on the back of my bike
10. because i want to bring you home and strike!
11. I don't have a boss, because I am the boss,
12. jump on my girly bike and we go home without a cause
13. On the way I'll tell you everything,
14. you were sitting at the bar and I was feeling like a king,
15. Then I fell for your eyes and your sexy body
16. You a very sexy mommy,
17. next morning I couldn't believe it
18. I was all by myself the girl thought she had to leave, shit!
19. and I took her so good, that b*tch!
20. and oh my god, my bike was stripped.

21.Hop on the back of my bike, my beautiful bike
22. And I don't know where to go, but I really don't mind
23. Hop on the back of my bike, let's go away
24. And I don't know where to go, but I know the way.

25. Uh, I don't know you yet but you remind me of Nikki,
26. And it could be because of them 7 bottles whisky.
27. Your outfit looks like it came outof the closet of Nicki (Nicki Minaj)
28. And your ass is so fat because that jean is skinny.
29. Maybe it's a good idea to leave here
30. to a place that lays far away my dear
31. to Paris or Rome or to a hotel where we could spoon
32. Or we can hop on my bike and take off to the moon
33. On our way I tell you something you don't wanna hear
34. Because thats who I am my dear,
35. I am honest and I treat you good
36. the best thing for you is to listen to me, like i would
37. If i am around you, nothing else matters,
38. They were fake en tried to hurt me with words and letters
39. You fit perfectly on my bike
40. Look at you girl, you're fine!!1

41. Hop on the back of my bike, my beautiful bike
42. And I don't know where to go, but I really don't mind
43. Hop on the back of my bike, let's go away
44. And I don't know where to go, but I know the way.

Latino King - Alternatief einde

Voordat u mijn alternatief einde te lezen krijgt, wil ik graag eerst mede delen hoe moeilijk het was om zelf een eind voor het boek te bedenken aangezien het een waargebeurd verhaal is.

 In het boek wordt Castel via een bootreis naar Jamaica gebracht, en vanuit daar vliegt hij naar Nederland. Dit doet hij allemaal met behulp van Jack oftewel Kleineman en Jolice, de kapitein van het bootje waarmee hij vaart naar Jamaica. Wanneer ze aankomen in Jamaica weet hij niet hoe hij aan een stempel moet komen zodat hij kan vliegen naar Nederland. Zijn zus belt hem op en vertelt hem wat hij moet doen om naar huis te kunnen komen. In mijn versie van het einde belt zijn zus niet, en zoekt Castel een andere optie om thuis te komen. Hij probeert via via in de laadruimte van het vliegtuig te komen, maar dit gaat fout. Hij word opgepakt, en moet weer naar de gevangenis. Deze keer de beruchtste gevangenis van Jamaica. Hij heeft gehoord dat deze gevangenis nog erger is dan La Victoria. Het boek zou stoppen wanneer hij een voet zette in de gevangenis. Dan zou er een tweede deel van het boek kunnen komen, aangezien het een erg goed verhaal was.

Latino King - Recensie

Recensie door Cielito P.Q.

Dit boek bevat een waargebeurd verhaal, het is hierdoor soms erg heftig, maar dan realiseert de lezer zich wel weer meteen dat het een waargebeurd verhaal is. En het boek en de stijl waarin het geschreven is bewijst ook meteen dat het een harde wereld is waar Castel in beland was. Wat opviel is dat het boek veel scheldwoorden bevatte, niet alleen Nederlandse scheldwoorden maar ook Latijns-Amerikaanse. Het boek viel bij mij erg in de smaak, net alsof het boek speciaal voor mij geschreven is. Dit is precies het soort boek en genre waar ik van houd, en wat mij erg interesseert. Het feit dat al die scheldwoorden erin voorkwamen en dat er details werden gegeven over bepaalde dingen maakte het boek realistischer. Het voelde alsof ik een film keek want in mijn gedachten kon ik mij precies inleven hoe alles gebeurd is. Dit vond ik erg fijn, want als ik dit niet zou kunnen, zou het boek niet geloofwaardig voelen als hoe het nu voelde. Dit is een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen tot nu toe. Het is alleen zonde dat niet alles werd verteld in het boek over het gevangenisleven van Castel .

Latino King - Het plot

De jonge Castel is 18 jaar oud wanneer hij drugs dealt om geld bij te verdienen. Hij krijgt de kans om drugs te smokkelen, naar Venezuela. Dit verloopt goed de eerste keer. Een tijdje later besluit hij om nog een keer drugs te smokkelen deze keer gaat het helemaal fout. Hij werd op de luchthaven van de Dominicaanse republiek opgepakt wegens drugssmokkel. Hij wordt in een van de beruchtste gevangenissen gezet. Alle bewakers zijn corrupt, er zijn geen kleren, er is geen medische zorg en het recht van de sterkste en rijkste geldt. Er wordt ook gerookt, gedeald, gedronken en gevochten. Kortom, een hel op aarde dus. De enige manier die Castel kan bedenken om te overleven is ontsnappen. Hij word in de groep van de Latino Kings toegelaten omdat hij toevallig ergens in het verleden een kroontje op zijn arm heeft laten tatoeëren. Met behulp van deze bende en zijn vriend Jack met wie hij een cel deelt weet hij te ontsnappen. Hierna wordt het verhaal erg spannend. Uiteindelijk vaart Castel met een schip naar Jamaica en via daar vliegt hij naar Nederland. 

Latino King - Films en foto's

Films en foto's die ik bij het boek vind passen

De film 'Blood in blood out' vind ik bij het boek passen, in de film zie je hoe het eraan toegaat in Latijns-Amerikaanse gangs en ook hoe het gevangenisleven is. Dit is de link naar IMDB waar je informatie kan vinden over de film; IMDB - Blood in Blood out. 

De foto hierboven laat een lid van de beruchte bende Latino kings zien. Het laat ook het teken van de Latino Kings zien, wat het lid met zijn handen achter zijn hoofd doet.

Hierboven zie je het wapen van de Latino Kings, in het Engels wordt hun naam geschreven als Latin Kings. Ze staan bekend om de 5 punten kroon, die kan je terug vinden in de achterstandswijken in 39 verschillende staten en 206 steden op muren getekend met behulp van graffiti.

Latino King - Recensie door Bas Maliepaard

Op zijn achttiende werd Castel op de luchthaven van de Dominicaanse Republiek opgepakt met anderhalve kilo cocaïne onder zijn broek. Hij hoorde acht jaar tegen zich eisen, werd opgesloten in een van de beruchtste gevangenissen ter wereld, maar wist op spectaculaire wijze te ontsnappen.

Op basis van zijn ervaringen schreef Bibi Dumon Tak haar bijdrage aan de Slash-reeks, waarin bekende jeugdauteurs waar gebeurde levensverhalen van jongeren in een roman verwerken. De auteur schreef al eerder over jeugdige gevangenen in haar portrettenboek 'Rotjongens'.

De gevangenis La Victoria, waar Castel vastzit, is afschrikwekkend beschreven: als een ommuurde hel waar je je leven niet zeker bent. De gevangenen delen een cel met dertig man, overdag kunnen ze 'vrij' rondlopen in het smerige complex. Bijna niemand is er te vertrouwen, vooral de onberekenbare, corrupte bewakers niet.

Door een wonderlijk toeval heeft Castel ooit een kroontje op zijn arm laten tatoeëren waardoor de gevaarlijkste gevangenisbende, de Latino Kings, hem per ongeluk als een van hen beschouwt. Het is in zekere zin zijn redding. Met behulp van zijn moeder en een vriend weet Castel te ontsnappen, waarna het verhaal thrillerachtige proporties krijgt.

'Latino King' is dicht op de huid geschreven en vaak confronterend. Alsof Castel in de rauwe taal van een geharde straatjongen tegen je aanpraat. Dumon Tak weet niettemin sympathie voor hem te wekken, zonder zijn criminele gedrag goed te praten.

Toch krijg je soms de indruk dat Castel niet het achterste van zijn tong laat zien. Hoe hij in de drugshandel terechtkwam - een vrij essentiële vraag - blijft schimmig. "Ik begon ooit met de verkoop van balletjes crack aan junks", staat er. Waarom? Hij kwam uit een 'kutbuurt' en had 'kutzooi' meegemaakt, hield van spanning en kon 'rijk worden zonder school'. Tja, hij is de enige niet. Even later meldt Castel dat hij in de bajes niet 'als een monnik' heeft geleefd, maar een scène waarin hij seks heeft, komt in het boek niet voor.

Wat dat betreft is 'Latino King' meer een beeldend journalistiek portret, waarin de geïnterviewde bepaalde zaken voor zich houdt, dan een complete roman. Maar dat neemt niet weg dat het verhaal ontroert en de lezer laat nadenken over goed en slecht, schuld en boete: rechtvaardigt drugssmokkel van een beïnvloedbare achttienjarige uitzichtloze gevangenisstraf in onmenselijke omstandigheden? Oordeel zelf.

Hieronder de link naar Bas Maliepaard zijn recensie; 

Latino King - door Bas Maliepaard

Latino King

Latino King

Boekverslag

Het boek dat ik heb gekozen voor mijn boekverslag is Latino King, geschreven door Bibi Dumon Tak.

Het boek is in 2010 uitgegeven door Em. Querido's Uitgeverij, te Amsterdam.

Het boek bevat 197 pagina's, waarvan 183 bladzijdes het verhaal vertellen.

De Auteur

Bibi Dumon Tak is geboren in Rotterdam op 21 december 1964. Ze schrijft voornamelijk boeken voor jongere kinderen. Die zijn bijna altijd non-fictie, het motto van Bibi Dumon Tak is dan ook 'Ik schrijf non-fictie, omdat ik de werkelijkheid nodig heb om mijn verhalen te kunnen schrijven'. 

Edward Thomas - The Owl

Downhill I came, hungry, and yet not starved;

Cold, yet had heat within me that was proof
Against the North wind; tired, yet so that rest
Had seemed the sweetest thing under a roof.

Then at the inn I had food, fire, and rest,
Knowing how hungry, cold, and tired was I.
All of the night was quite barred out except
An owl's cry, a most melancholy cry

Shaken out long and clear upon the hill,
No merry note, nor cause of merriment,
But one telling me plain what I escaped
And others could not, that night, as in I went.

And salted was my food, and my repose,
Salted and sobered, too, by the bird's voice
Speaking for all who lay under the stars,
Soldiers and poor, unable to rejoice.

Edward Thomas - The Owl (vertaald door Cielito P.Q.)

   Bergafwaarts kwam ik, hongerig, maar niet dood.                                        Koud, maar de hitte in mij was bestendig                                                      Tegen de Noordenwind; moe, toch leek die rust                                                Het beste ding onder het dak.

   Bij het hotel had ik eten, vuur, en rust,
   Wetend hoe hongerig, koud, en moe ik was.
   De hele nacht was redelijk uitgestorven behalve                                           Een uil’s huil, het meest weemoedig gejank,

   Lang en duidelijk uitgeschud op de heuvel,                                                  Geen vrolijke boodschap, noch oorzaak van vreugde,

   Maar een die mij duidelijk vertelde waar ik aan ontsnapte
   En anderen konden dat niet, die nacht, toen ik naar binnen ging.

   En gezouten was mijn voedsel, en mijn stilte,
   Gezouten en ontnuchtert, ook, door de vogel's stem
   Sprekende voor allen die liggen onder de sterren,
   Soldaten en de armen, onbekwaam zich te verheugen.

LeesAutoBiografie

Mijn moeder leest sinds klein boekjes voor mij voor, totdat ik zelf kon lezen. Ik ging naar de basisschool, leerde lezen, en voor ik het wist was lezen een van mijn grootste bezigheden. Toen ik naar de middelbare school ging begon ik minder te lezen, ik las alleen nog maar voor schoolopdrachten, en dat doe ik nu nog steeds. Naast de opdrachten lees ik geen boeken. Daar heb ik geen tijd voor, en ik vind het leuker om een film van het boek te kijken. Wanneer ik de opdracht krijg om een boek te lezen, kijk ik er niet naar uit, maar ook niet tegen op. Het werkt heel erg als ik mijn boek zelf mag kiezen, want ik heb niet dezelfde smaak als mijn Nederlands leraren en leraressen. Ik houd van enge en spannende boeken, bijvoorbeeld boeken van de Kippenvel reeks.